Mijn punt…
Mijn punt… dat is op dit moment een punt vol van leven, net zoals het zaadje van een zonnebloem op deze foto, een zaadje uit eigen tuin, en ook metafoor voor mijn eigen leven… want een paar maanden geleden kwam er onverwacht slecht nieuws, en eindigde een hoofdstuk uit mijn leven… het was een abrupt afscheid, alsof de volledige herfst in één dag plaatsvond door een onverwachte storm… de zomermaanden waren heel welkom om alle stukjes uit de storm te omarmen, te voelen, van vorm te laten veranderen, en vooral om mijn eigen energie weer op te laden…
Na deze periode bleek dat ook mijn lessen met kinderen niet meer konden doorgaan, een einde met een andere energie, maar ik had er zo naar uitgekeken om hiermee weer aan de slag te gaan… het voelde alsof een stralend uitroepteken overging in een vraagteken, en zich vervolgens neerlegde in een punt.
Tijdens een danssessie, mijn manier om weer helemaal bij mezelf te komen en elk stukje in mij te laten bewegen, merkte ik wel dat er ongelooflijk veel kiemkracht in dat punt zit… en toen wist ik dat dit punt een zaadje is… want de gelijkenissen met mijn zonnebloemen zijn alom… die stonden ook volop te stralen, fier rechtop, zoals het uitroepteken… tot ze uitgebloeid waren en hun hoofd wat lieten hangen, de zaden groeien elke dag en geven meer gewicht aan de bloem…. en dan… zijn de zaden rijp en kunnen ze hun eigen weg gaan, weer richting de aarde, nieuwe gronding, nieuwe wortels, klaar voor een volgende cyclus…
Dat zaadje, dat bevat alle kennis van de bloem en van de plant, het doorbreken en zich tonen als kleine plant, stapje per stapje groeien, slurpen van de verfrissende regen na heel wat warme droge dagen, het eerste bloemblad dat opent, de warme zonnestralen op je snoet, de vele bezoekjes van bijen en vlinders, de stralende glimlach van de kinderen in de tuin, de vogel die de dag begint met het mooiste lied… een zaadje heeft alle wijsheid in zich, om weer uit te groeien tot een nieuwe plant…
En zo ook mijn zaadje, het bevat leven, goesting, de kennis en wijsheid van alles wat ik al ondernomen heb, mijn successen, mijn falen, mijn leerpunten, de inspiraties door groot en klein, al mijn danspassen, mijn belichaming, mijn glimlach, mijn tranen, mijn gegronde vreugde, … klaar voor een nieuwe stap, klaar voor nieuwe gronding, wortels van een nieuw verhaal, een nieuwe wending … en eerlijk, naast de goesting ook de aarzeling en soms heel wat vragen, ben ik echt wel goed genoeg?, hoe ga ik dit vormgeven?, waar is mijn nieuwe inspiratieplek?, of meerdere plekken,? wat is de nieuwe vorm van mijn geschenk dat ik aan de wereld te bieden heb?… ze zijn welkom bij mij, om te voelen, om te laten transformeren… ik omarm ze allemaal in mijn hart, in mijn lijf, in een bad van liefde, zodat het teder en met zachte kracht opnieuw kan gronden en groeien…
Ik ben in exploratiefase op dit moment, en ik neem jullie graag mee op pad…een lijn is een punt dat uit wandelen gaat, via deze weg deel ik graag mijn belevenissen en inzichten op mijn nieuw pad… en laat jullie zo ook stap per stap kennis maken met mijn nieuw aanbod, dat tijdens de route hier en daar nog zal wijzigen, zo gaat het in de deze tijden van soms snelle veranderingen… zo gaat het als alles in stukjes uiteen valt en er zich iets nieuws aandient, het is mijn beleving, het is mijn verhaal, en ik heb het te doorvoelen en te doorleven… maar leven doe we ook samen, dus misschien kan dit jou inspireren, misschien inspireer jij mij… hoe dan ook, ik ontmoet je graag lieve mens, wees welkom…