Vieren van een einde en een begin…
1 & 2 november, we noemen het Allerheiligen en Allerzielen, volgens de Keltische traditie vieren we Samhain, en in Mexico vieren ze El Dia de los Muertos. Ik hou zelf van de Keltische feesten en ankerpunten in een jaar, waar we op 1 november Samhain vieren, wat het Keltisch Nieuwjaar is, vieren van de laatste oogst en binnentreden van de donkere periode van het jaar, staat ook symbool voor de zaden (Semen in het Latijn) die zich nu nestelen in de onderaardse schoot van Moeder Aarde om daar getransformeerd te worden in nieuw leven… en zaden die betekenen dit jaar veel voor mij, zo ook nieuwe belevingen uitnodigen op mijn pad…
Gisteren heb ik voor de eerste keer deelgenomen aan de traditie van El Dia de los Muertos, een dansnamiddag in een prachtig kerkje in Millegem, waar ik bij het binnentreden betoverd werd door het prachtig altaar dat was voorbereid. Wat later zou dit altaar aangevuld worden met lekkers om te delen, met foto’s van onze dierbaren die niet meer fysiek bij ons zijn, met objecten verbonden met ons hart en zijn, en met iets of iemand die we hebben verloren, afscheid en rouw gaat verder dan iemand die fysiek wegvalt… Het was een eren van alles, van iedereen, van elke emotie, elk gevoel, elke ervaring, in liefde en met liefde, eren en vieren van al wat is, soms ingetogen en teder, soms heel uitbundig, met een lach en een traan, vieren van een einde en een begin, ze zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden in ons cyclisch bestaan, de dood en het leven…
Ik danste zelf een tedere reis van de chaos in verwarring naar een aanwezige koesterende stilte… Verwarring blijkt een thema dat met meerdere ‘eindes’ in mijn leven verbonden is, ik voel het als een kluwen van draden dat zo vast en strak in elkaar zit dat het me letterlijk vast zet, verstikt en verstrikt, met een heel verdwaasd en wazig gevoel, hoe kon dit gebeuren?, waarom blijf ik alleen achter?, en wat nu?, … Door haar liefdevol te omarmen, met haar te bewegen, te dansen, graag te zien zoals ze is, kon mijn verwarring heel zacht vibreren, kwam er ruimte, mochten draden loskomen, lieten ze hun begin en eindpunt zien, kwam dwarrelen als extra ingrediënt binnengewaaid. Met elke stap, met elke adem kreeg ik de kans om iets nieuws te weven met de draden van mijn verwarring, liefdevol ontstond een soort van nieuw gewaad, een koesterend kleed dat me liet landen in een aanwezige stilte, een rustpunt, een oplaadpunt, zo’n stilte waarin je elke cel voelt vibreren, waar verwondering voor het rapen ligt en magie je zachtjes aanraakt…
En die verwondering bereikte een hoogtepunt als ik de koesterende aanwezigheid van mijn eigen overleden vader kon voelen, als ik mocht leunen in zijn omarming en hij in die van zijn moeder… en toen kon ik al mijn voorouders hun steun voelen, als mijn vleugels, ze zijn een ondersteuning in elke stap die ik hier zet, hun wijsheid leeft verder in mij…
Het was en is een tedere reis, met een oh zo mooie uitnodiging, nl het opnieuw weven van mijn draden van verwarring, zo kan de wijsheid uit mijn eigen verleden, alles wat ik al heb meegemaakt, verder leven, in een nieuwe vorm, mijn eigen zachte kracht, klaar voor nieuwe verbindingen…
Een speciale dankjewel voor Katya Verbrugghe, facilitator van deze dansworkshop en goede vriendin, geweldig hoe jij telkens weer met zoveel liefde en toewijding ons uitnodigt om te bewegen met al wat zich aandient, hoe je de juiste muziek uit de boxen tovert, hoe je de ruimte telkens zo mooi aankleedt dat je dansers mogen en kunnen bewegen in een veilig cocon waarin jij steeds een liefdevolle ‘holding space’ verzorgt vanuit jouw authentiek zijn, dankjewel om deze ervaringen mogelijk te maken.
1 november is ook het officieus begin van de winter, en zo voel ik me ook, tijd voor te winteren, om te koesteren, om te laten ontstaan, vertragen om helemaal aanwezig te zijn… dat winteren ga ik ook verweven met mijn aanbod… daarover meer in een volgend bericht…
Ik wens jullie allen een koesterend stilte-moment waarin je gewoon even mag zijn, gewoon zoals je bent, dat is oh zo mooi!
Conny – La Connessione